Van Yuma naar Ajo (Ago)

Vanmorgen om 8:10 uit Yuma vertrokken na een redelijk onrustige nacht, zoals ik gister al schreef, dat onze buren wel eens luidruchtig zouden kunnen zijn is wel gedeeltelijk uitgekomen. Verschillende keren in de nacht werden we wakker van een huilend kind en soms slaande deuren, volgens ons gingen ze midden in de nacht ook nog naar buiten met het kind. Misschien om de rest van de familie niet te storen. Maar goed kan gebeuren kinderen huilen nu eenmaal weleens. 
Om op de HW 8 te komen in oostelijke ri moesten we eerst naar het westen aangezien onze oprit dicht was, zodoende zijn we ook nog even in Californië geweest, als was het maar voor 10 minuten. Toen we weer naar het oosten reden kwamen we het bord van Arizona tegen. Het was trouwens een vrij frisse ochtend,14  graden dat waren we niet meer gewend. Na eerst nog langs de bebouwing van de stad gereden te hebben, werd het landschap al snel hetzelfde als op de weg naar Yuma. Na Een klein half uurtje rijden was er een borderpatrol, omdat we uit Yuma kwamen werden we  gecontroleerd, paspoorten werden bekeken,de douane overigens bewapend en een met hond, kon ons stempel van het visum niet vinden bleek dat het nogal licht van kleur was, hij keek met zijn.... Gelukkig we mochten door we vroegen ons af of het sinds Trump president is verscherpt was, bleek dat het al was sinds 11 sept. 2002 en ze controleren aan de grens ook voornamelijk op drugs en uiteraard illegalen.

Na een dor landschap , kwamen we ineens in een agrarisch gebied, uiteraard was dat ontgonnen en werd er beregend anders groeit er niks, aan de linkerkant zagen we een enorm vermoedelijk melkveebedrijf, daar liepen volgens ons wel 5000 zwart bonte koeien in open schuren, ze hadden wel overkapping uiteraard hier voor de zon, die het overigens nog even af liet weten, het was erg bewolkt. We zagen ook hele grote stukken mais en andere gewassen , geen echte weilanden, waar de koeien buiten konden grazen, wel om te kuilen of hooien. Waar de boeren waren waren uiteraard ook meer huizen , caravans, ze vielen in het niets bij de enorme wijsheid van de omgeving. Weer veranderde het landschap , vervolgens kwamen er kilometers verder weer meer akkers en koeien nu aan de rechterkant. Ook kwamen we nog bij een rest area , zag er heel netjes uit , je kon naar het toilet en eventueel wat uit de automaat trekken . We ontmoeten daar mensen, die vanuit De staat Washington naar Yuma waren verhuisd vanwege het warme weer, vrouw had last van reuma en gedijde beter in het klimaat van het zuidwesten. Ze hadden het na even wennen goed naar hun zin, konden wij ons niks bij voorstellen, ze waren trouwens op weg naar familie in Noord Carolina, ze hadden dus nog even te gaan met hun camper .

We vervolgden onze weg en zagen voor de tweede keer een trein met wel meer dan 100 wagons vol met goederen, bij Gila Bend was een benzinestation en waren er verschillende fastfood restaurants. Kees had trek we hadden al vroeg ontbeten en we kozen voor een hotdog en wat gesneden ananas en meloen. Van de hotdog had ik spijt maar het fruit was lekker. Daar moesten we naar het zuiden afbuigen om over de 85 ri Ajo en de Mexicaanse grens te gaan. Die weg ging ri noorden naar Phoenix, daar komen we later op onze waarschijnlijk nog . Het was vandaar nog zo'n 70 km rijden, we kwamen weer een grenspost tegen voor de mensen die ri het noorden gaan. Onderweg nog steeds het zelfde landschap, ineens kwamen er wat heuvels/bergen weer van dat soort zand /grind , maar daar stonden ook grote cactussen / Saguaro's. Wisten jullie dat Saguaro's heel erg langzaam groeien en dat ze wel 20 meter hoog kunnen worden en pas na 70-80 jaar vertakkingen krijgen , ze kunnen wel 200 jaar oud worden. Vogels maken er nesten in en ze krijgen witte bloemen als ze bloeien, lijken op margrieten.zie de foto's  
Ze waren veel talrijker en gelukkig zijn ze nu beschermd .
Foto's maken vanuit de auto lukt niet zo, maar we zagen er later nog genoeg bij ons motel. Daar waren we precies om 12 uur, we hadden via internet geboekt maar de mevrouw ( tandeloos ) achter de balie wist van niks, ze was niet gebeld door haar baas, ze zei dat de boeking via booking.com was gedaan.  Maar omdat we ons creditkaartnummer bij de boeking moesten ingeven hadden dus blijkbaar wel geboekt. Het motel viel ons een beetje tegen maar goed, het is te doen, we zitten aan de achterkant van de weg af en al snel uit de zo'n, die toch was gaan schijnen, de temp was opgelopen naar zo'n graad of 22 best lekker dus. Naast het motel was een rv park best mooi maar helemaal leeg, daar zijn er overigens genoeg van langs de route zowel van Las Vegas naar Yuma als langs HW 8 . Op de weg naar Yuma waar echt helemaal niks was ( in onze ogen dan ) waren twee hele grote RV parken voor langblijvers daar stond overigens niemand, ja wat koet je er ook zoeken.
Langs de HW 40 stond bij een RVpark (camperplaats ) een bord $150 per maand , je mag geloven dat daar mensen echt maanden verblijven , wonen.
Onze kamer is klein en basic maar heeft koelkastje  en magnetron en airco.
Tegenover was zelfs een grote supermarkt, wij daar boodschappen doen. Je kon er geroosterde kip kopen, die hebben we gereserveerd voor 17:00 uur. Ook hebben we de eerste eieren gekocht ze hadden nu wel doosje met 6 erin, dus morgen gekookt eitje bij het ontbijt. Toen we eruit kwamen vroeg een bruin verbrande meneer in het Nederlands of we Nederlanders waren, uiteraard zag hij Kees zijn klompen. Hij en zijn vrouw woonden in het plaatsje, ze waren er 6 jaar geleden komen wonen, toen hij gepensioneerd was. Hij had vanaf zijn 17 e in Amerika gewoond in oa Michigan en Oregon kwam oorspronkelijk uit Groningen zijn vrouw uit Hoogeveen. Ze waren er komen wonen vanwege het mooie weer, ze hadden 5 zoons verspreid over de USA wonen, volgende week gingen ze naar Texas naar een zoon met de camper voor paar weken, daarna op familiebezoek in Nederland en in juli als het hier erg heet wordt naar Oregon ook naar een zoon. Ze hadden het erg naar hun zin hier er wonen veel gepensioneerden uit alle kanten van Amerika, dus veel gelijk gezinde.  Tot 6 jaar geleden werd er koper gewonnen hier vlak bij, er is nog een berg met enorm gat  van 3,5 Mile breed en hoog. Ook is hier een eind achter het motel een soort berg ontstaan van lava uit de kopermijn.
Als je op google earth Ajo opzoekt kun je het heel goed zien, wij hadden osn al afgevraagd wat het was.
Om 17:00 de kip gehaald en coleslaw dat heerlijk buiten op het picknickbankje opgegeten. 
Ik zit nu ook nog buiten dit te schrijven al is het nu best fris en Zelhem zo snel donker worden. 
Morgen naar het Organpipe cactus national monument, is natuurpark. 
Dan zullen we ook eens even in het stadje kijken op de terug weg. We blijven hier dan ook nog een nachtje slapen.
Op de foto's alvast een voorproefje van wat we morgen te zien krijgen.