Van Panguitch naar Nephi

vrijdag 26 mei, het begint al op te schieten, de dagen die we hier nog zijn in de VS zijn op een hand te tellen. Het is mooi geweest letterlijk en figuurlijk. Vanmorgen vertrokken we om 9:30 vanuit Panguitch over de HW 89 naar het noorden. De Tom Tom zo ingesteld dat we niet via de snelwegen hoefden te rijden. De eerste 30 km reden we door tamelijk vlak agrarisch land met op de achtergrond bergen aan beide kanten. Toen kwamen we in een gebied waar de bergen wat dichter bij de weg lagen. We werden nog steeds gevolgd door de Sevier river, of was het nu andersom? 

Na zo'n 44 km bereikten we het eerste dorp Circleville, we hadden van de Schot gehoord, dat daar het huisje waar Butch Cassidy  zijn jeugd heeft doorgebracht. Het moest nog voor Circleville zijn, er was geen bordje waaraan je het kon herkennen. Toen we midden in het dorp waren hebben we het gevraagd aan de automonteur, die  daar aan het werk was. We waren te ver, het huisje lag een stukje buiten het dorp aan  de kant waar we vandaan kwamen. Omkeren dan maar en goed kijken, er was een grote plaats voor waar je je auto kon keren een zgn turnout , net toen we dachten dat we het weer gemist hadden zagen we een heel oud houten huisje en schuurtje een eindje van de weg af staan. Wij er naar toe, auto geparkeerd en daar rond gekeken, Kees trok de stoute schoenen aan, in dit geval klompen en maakte de deur van open, binnen was  1 grote nou ja grote ruimte, boven was een soort zolder, je kon door het dak de lucht zien. 

Uiteraard stond er niks in, de ramen waren nog wel intact, dat verbaasde ons best. Zoals op de foto's te zien stonden er buiten ook nog wat oude machines, zoals een ploeg. Achter het huis stonden een paar heel oude bomen, die werden wel bewoond door verschillende vogels oa een specht. Ook huisde er een eekhoorn en wie weet aan welk dieren  deze bomen nog meer onderdak boden.

We hadden het gezien en gingen weer ri Circleville, daar was ook nog een motel dat aan Butch herinnerde,( voor wie het niet weet Butch was niet zo'n brave , misschien kennen jullie de film die over hem gemaakt is Butch Cassidy en the Sundance kid .wil je meer weten even googelen )  we reden verder en kwamen langs het Piute Lake, mooi groen van kleur. De Piute was een indianenstam.om een uur of half 12 zagen we een bordje restarea Hoover genaamd, het was een mooie area met veel picknickbankjes, we zochten er een uit de wind, want we wilden even koffie zetten. De omgeving was ook mooi weer een paar bijzondere bergen een ervan was Candy mountain, welke precies, dat wisten we niet zeker.  Er liepen een paar ezeltjes en je kon even verderop van die soort jeepjes huren om de bergen in te gaan ook kon je daar raften gaf een bord aan. We gingen na de koffie en een boterham met jam weer verder, als snel kwamen we langs een bijzonder gekleurde berg, zou dat misschien die Candy berg zijn? Er tegenover stonden oude treinwagens, die ze geschilderd hadden en die kon je huren om in te overnachten, een ervan was zelfs rood, wit, blauw geschilderd.Het is dat we al een motel geboekt haddenWe reden door en passeerden Sevier , ja van de rivier , dat was heel klein. Bijna had Tom ons weer de snelweg opgestuurd, want je koet blijkbaar telkens als je een bestemming intikt aan vinken dat je snelwegen wil vermijden of de kortste weg wil nemen, hij gaat namelijk standaard op de snelste weg. Even later kwamen we in Richfield, daar zag ik een bord van de Walmart, altijd leuk om even te kijken. Twee spijkerbroeken gescoord, een lange en niet te lang, precies de goede lengte, dat is hier wel fijn ze hebben verschillende lengte, long, medium en  Petite, wat nog fijner was paste dezelfde maat als in het begin van de vakantie. Ook nog een capri spijkerbroek, zo ik kom de zomer wel door.

Na Richfield de 28 gevolgd, in Centerfield een klein flesje whisky voor Kees gekocht en toen langs een reservoir, dat voor de helft droog stond naar onze eindbestemming. We hadden het adres van het motel ingevuld, dus dat moest goed komen, zo'n 10 km  voor  Nephi, gaf de Tom Tom aan dat we onze bestemming hadden bereikt, we waren in Levan en er was geen motel te bekennen, wel een benzine station. Daar vertelden ze ons, dat we nog 10 km door moesten, hadden we dan toch het verkeerde adres ingevuld, nee hoor adres moest echt goed zijn. Wij reden door en kwamen in Nephi. We zagen al snel het bord van het Safarimotel, daar uiteraard gevraagd welk adres ze hadden en dat klopte met onze gegevens. Goed foutje van Tom. Onze kamer is oke, 2 bedden en verder alles wat we moeten hebben. Buiten een lekkere schommelgang. En tegenover een Mexicaan, na een kop koffie hebben we even het stadje verkend althans het centrum, dat zoals zoveel van zulke stadje ligt aan de doorgaande weg, genaamd mainstrteet.ze zijn vooral in de kleinere dorpjes en stadjes niet erg creatief met straat namen, straten hebben vaal de naam 110 South of 200 South etc, of east of west of north.

Na onze wandeling hebben we gegeten bij de Mexicaan, voor mij fajitas en sla en voor Kees een chicken burrito met buirne bonenpuree en  rijst, het was heerlijk, dus morgen maar weer daar eten, we blijven hier namelijk 2 nachten en gaan morgen een rondje door de omgeving rijden. Een omgeving die overigens wordt  beheerst door  een hoge berg de Nebo iets meer dan 11000 ft.