Van Salt Lake City airport naar Schiphol Amsterdam

Dinsdagochtend 30 mei, we hadden de wekker op 7:15 gezet, maar waren ervoor al wakker, zo'n laatste nacht slaap je toch onrustig, want stel..Na het laatste Amerikaanse ontbijt, zetten we de spullen in de auto en vertrekken rond 8:15  ri het vliegveld, daar is ook de carrental return ( ja hoe zeg je dat nu in het Nederlands , elk geval de auto konden we daar inleveren). Dat gaat vlot, nog even de laatste meterstand opgeschreven  025573 , vertrokken met 021136, dus reken maar uit, 4440 Miles gereden, dat is 7104 km in 30 dagen. Dan gaan we richting terminal, van benden naar boven en weer terug naar beneden, want daar moeten de tassen ingeleverd worden. Zoals meestal hebben we nog kilo's over, dus geen probleem tassen kunnen door. Als je eenmaal door de security bent, dan kan je niet meer naar buiten, ja mag wel mar dan moet je weer het hele ritueel van jassen en schoenen uit, alles in de bakjes ook mobiels etc. , alles uit je zakken en met je handen omhoog in een poortje, waarna je door een man, (Kees)of vrouw ( Loes) nog van boven telt onder weliswaar  of je kleding wordt bevoeld. Ja ze kijken zelfs je broekland na en je BH . Je kunt immers niet voorzichtig genoeg zijn, eigenlijk zijn we daar wel blij om gezien de vele gestoorden die er tegenwoordig rondlopen. Maar goed, daar wachten we dus nog even mee en gaan naar de "gezonde frisse " buitenlucht , tussen de rokers en de uitlaatgassen van de busjes en taxi's, die af en aan rijden. Heel bijzonder is dat je binnen een bepaalde afstand van de toegangsdeur niet mag roken, logisch, maar dat er wel auto's voor diezelfde deur met draaiende moter mogen staan, maar dit terzijde.even een kop koffie bij Starbucks gehaald en een puzzeltje gemaakt, nog even appen. 12 uur besluiten we naar binnen en naar boven te gaan, eenmaal door de security, lopen we alvast een stuk ri   de gate. Onderweg komen we wat eettentjes tegen, want het is inmiddels al weer een poosje geleden, dat we gegeten hebben. We besluiten naar de Mexicaan te gaan, een meneer voor mij in de rij, werkzaam op het vliegveld beveelt de salade aan of de burrito. Kees gaat voor het laatste , ik voor het eerste. De meneer heeft niks teveel gezegd, het kost ons dan wel onze laatste dollars maar dan heb je ook wat. We gaan znaar de gate en gaan zitten, hebben nog een leuk gesprek met een Nijmeegsstel ook onderweg naar huis. Dan ineens hoor ik mijn naam omroepen, moeten met paspoort naar de balie. Blijkt dat ons paspoort nog niet gecheckt was, goed geen probleem, tegen 2 uur kunnen we eindelijk aan boord. Dit keer een Delta airline vliegtuig iets met 330 ofzo, We hebben zitplaatsen helemaal achterin met zijn tweeën naast elkaar. Wel,prettig dat er niemand achter ons zit, kunnen ze ook niet aan de stoel leuning gaan trekken . We vertrekken op tijd, de lacht is blauw en nagenoeg onbewolkt, dat zal gedurende de vlucht een hele tijd zo blijven.

We hebben een prachtig zicht op het Grote Salt Lakr en verderop op de Rocky Mountains ook op een stukje Canada waar geen mens woont, wel veel water en groen. Ook zien we Groenland , waarom dat zo heet is me niet duidelijk, heeft vast niks met de kleur te maken, want die is wit, gelukkig wel. We vliegen een stukje onder IJsland langs en over het noorden van Schotland, daar wordt ons het zicht belemmerd door de zo'n, die inmiddels al weer opkomt en heel fel is. Over de Noordzee, daar vliegen we over een watten deken, en vlak voor de kust wordt het weer helder. We zien de hoogovens, kan geen goede foto maken helaas en het Noordzeekanaal, Dan gaan we een stukje verder zuidwaarts om uiteindelijk met onze neus naar het noorden te landen, mooie foto's kunnen maken van dat stukje Nederland. Het uitstappen gaat eigenlijk best vlot, dan door de douane ook heel vlot en vervolgens een heel eind lopen naar de bagageband, dan kun je pas zien en merken hoe groot Schiphol is. Koffers komen snel weer door de douane, een juffrouw net achter ons wordt gevraagd om mee te komen. Wij kunnen zo doorlopen met onze bagage, dan snel naar buiten , want ja zo'n 12 uur zonder nicotine, dat is best een hele tijd. Na een 20 minuten appt Marcel dat hij er is en staat te wachten bij een roze reclame bord, dat is vlakbij en om 10:45 uur rijden we de straat weer in, we zijn weer thuis. was in de machine, koffie in het koffiezetapparaat en dan het onkruid, dat inmiddels huizenhoog staat wieden. Net of we jiet weggeweest zijn. Onze trouwe volgers en lezers bedankt voor jullie reacties op wat voor manier ook en misschien tot een volgende reis. Foto' s volgen morgen