Panguitch Lake en Ceder Breaks National Monument

24 mei 2017 - Panguitch, Utah, Verenigde Staten

 Woensdag 24 mei, weer zon, maar er staat ook een behoorlijke  westenwind. We doen rustig aan vanmorgen geen haast, we hoeven niet ver vandaag. Ik ga eerst lopend naar de supermarkt , zeg maar net zover als van ons thuis naar de DEKA. Ze zijn daar erg behulpzaam een doos met 12 eieren wordt zonder problemen doormidden gesneden, als ik vraag of er ook doosjes met 6 zijn. We eten vanavond Sirloin steak met champignons dat bakken we zelf op de gaspit , hebben we eigenlijk tot nu toe niet gedaan. Ik heb ook boter nodig waarmee ik kan bakken, ze verkopen alleen grotere pakjes met 3 erin, ook hier wordt niet moeilijk over gedaan, ik kan er ook een van kopen. Ze hebben ook een soort sla, er zit meer kool in, maar ja is niet anders met  saus in een zakje. Het brood is op, dus daar moet nieuwe voor komen, helaas hebben ze hier niet veel keus, ik zie een brood dat er donker uitziet en neem dat maar mee. Blijkt achteraf van binnen 2 kleuren te hebben en het is ook erg droog, nou ja  moet   maar even. Ook koop ik twee kaarten voor mijn jarige broertje 54 en Sonja      Kees zijn  dochter beide op zelfde dag jarig volgende week. Eenmaal terug in het motel schrijf ik  beide kaarten en enveloppen , alleen een kaart past niet in de envelop, ga er later mee terug en kan zonder probleem nieuwe envelop pakken, ze blijken allemaal niet goed te passen, maar uiteindelijk is het toch gelukt. Nu maar hopen dat ze op tijd bij de jarigen aankomen. 

We gaan op weg naar Panguitch Lake dat ligt zo'n 24 km verderop, het ligt wat hoger en er staat een behoorlijke wind, de vissers die er zijn zoeken de luwe kant op. Wij rijden om het meer heen aan de andere kant staan allemaal mooie chalets waarschijnlijk alleen bedoeld als vakantiehuis. We rijden verder richting Cedar Breaks, daar waren we net als bij het meer nog jiet eerder geweest. We klimmen aardig en zien zelfs aan de kant nog sneeuw liggen. Als we de weg naar het park indraaien . Wat overigens aan de doorgaande weg ligt. Er staat wel dat je fee ( intree koet betalen) maar eigenlijk kan niemand dat controleren. We stoppen bij een aantal uitkijkpunten , waar het soms behoorlijk koud is, zie ook de foto's. Als we het park bijna  uit zijn is er een visitorcentrum, maar dat is gesloten, dus we hoeven onze pas niet te laten zien. Daar is ook het laatste uitkijkpunt. Er zijn trouwens ook trails die je kunt lopen, die zijn nogal lang .Dan verlaten we het park weer, en komen nog veel meer sneeuw tegen, het ligt dan ook behoorlijk hoog meer dan 10000ft . Hoger dan het hoogste punt in Bryce Canyon. Wij zijn deze reis nog jiet zo hoog geweest. Als we weer gaan dalen zijn er aan beide kanten van de weg stroompjes te zien met smeltwater, want de sneeuw die er nu ligt zal van de zomer wel gesmolten zijn. We draaiende 14 op naar het westen en komen langs een ander meer het Navajo Lake, er is een uitkijkpunt, het is een langgerekt meer met een prachtige kleur, door de zo'n, want de hemel is weer strak blauw, de temperatuur loopt ook weer wat op nu we weer dalen. Dan gaan we verder en komen langs een pond ( vijver) de Duck Creek pond het doet zijn naam eer aan want er zwemmen eenden. Ven later komen we langs Duke Creek Village, de naam zegt het al het is een dorp, volgens ons met voornamelijk vakantie woningen  een motel en RVpark restaurant en benzine pomp en giftshop(  souvenierwinkeltje)We gaan verder ri de HW 89 en draaien dan naar het noorden ri Hatch, en vervolgens Panguitch, we zijn best weer redelijk vroeg terug, maar een middagje niks is ook wel lekker. De zo'n schijnt de temp is goed zo' n 25 graden maar er staat nog steeds veel wind. We lopen nog een stukje naar de familie dollar een soort Action, kopen niks. We willen wachten met vlees bakken tot de wind afgezakt is, dat doen we namelijk buiten anders stinkt het zo in de kamer. Helaas de wind gaat jiet echt liggen dus zoeken naar eenkleurige waar het niet zo waait anders gaat de valt uit. Eindelijk een plek gevonden, de steak gebakken en de champignons ze waren heerlijk. Kees vond de salade niet zo , mijn sla thuis is lekkerder, nou ja dat is dan weer een compliment. Ik spetter natuurlijk op mijn nieuwe witte broek, gauw wat anders aan en uitwassen maar. Elke dag is er trouwens wel een wasje, want ja 4 weken is best een hele tijd. Na een uurtje gaat de wind enigszins liggen om daarna weer aan te wakkeren. Morgen gaan we naar Zion en daarna eten bij Chinees hier in het dorp, hebben we vandaag ontdekt. Gezellige Hemelvaartsdag allemaal met hopelijk mooi weer, hier vieren ze dat geloof ik niet zo, wel is er aankomend weekend memorial weekend. Ga nog uitzoeken waar dat voor staat. Frans gefeliciteerd en een fijne verjaardag morgen.                                       Gelijk maar even uitgezocht wat memorialday inhoudt, wordt altijd gevierd de laatste zaterdag van mei, het was in eerste instantie bedoelt om de gevallen soldaten van de Unie naë Amerikaanse burgeroorlog van 1861-8165 te herdenken, ze noemden het eerst decorarionday, omdat de graven dan met bloemen versierd werden. Na de eerste wereldoorlog werden alle gevallen soldaten van alle oorlogen op die dag herdacht, dus net zoiets als bij ons dodenherdenking en Bevrijdingsdag op 5 mei.Alle Amrikanen hebben dan vrij , nou ja voorzover dat mogelijk si en gaan er met zijn allen op uit. We zitten zaterdag niet in zo' n heel toeristische plaats , maar hebben wel vast een motel geboekt voor de zekerheid. Je kunt die dag de echte toeristische trekpleisters maar beter mijden zeker als het mooi weer wordt. 

Foto’s