Eerste dagen in Engeland

De eerste dagen in Engeland.
Donderdag 6 juli vertrokken we om 9 uur van huis. Het was aardig druk op de weg, maar konden gelukkig wel zonder al te veel oponthoud doorrijden. Rond 11 uur kwamen we in HvH aan. Er stonden al een aantal auto's vnl met buitenlandse kentekens, zowel Engelsen, als Duitsers en zelfs Bulgaren. Wij waren tot dan een van de weinige Nederlanders. Later werden dat er meer.
Even broodje haring halen bij het visstalletje, al snel daar na ging de poort open. En konden we langs zowel het ticketloket als langs de douane.
We zagen er blijkbaar heel ons huldig uit en mochten door. Tot de slagboom, daar moesten we nog een tijdje wachten. We raakten in gesprek met een Spaans Engels echtpaar, zij hadden enkele weken in Nederland doorgebracht en erg geboft met het weer zeiden ze. Gingen nu weer op weg naar huis in Yorkshire. 
Op de Ferry was "onze " bank en tafel helemaal vooraan nog vrij. Nu enkele uren wachten vertrokken we dan ook eindelijk een half uur later dan gepland om 15:00 uur naar de overkant. Het weer was zonnig toen we vertrokken, later kwamen er wolken, maar de temp was goed. We hebben ook nog een poosje buiten gezeten op het achterdek. Aan boord zit ik meestal nog de laatste mails te lezen en even te appen met bekenden of te lezen of puzzelen.
Kees loopt zo nu en dan naar buiten of naar het rookhok om aan zijn verslaving te werken. Rond een uur of 5 even een vette hap in de vorm van een hamburger en friet. 
Om 19:30 plaatselijke tijd meerden we aan in Harwich. Om 20:00 reden we van de Ferry ri. Bradfield  naar de camping genaamd Strangerhome Inn. 
De camping in Dovercourt waar we de laatste jaren vaak de eerste en laatste nacht doorbrachten , was erg duur geworden hadden we op internet gelezen.
Bij de camping is een pub, we konden nog even buiten zitten Kees  aan een Engels biertje oftewel Bitter en ik aan mijn eerste Crabbies ( alchoholisch gemberbier). Heel lekker maar ook heeeeel veel SP. ( cal.).
De volgende ochtend zouden we om 10:00 op de koffie bij Steve and Rita , die we ontmoet hadden op een camping in Cornwall enkele jaren daarvoor. 
De TomTom ingesteld was 45 minuten rijden. Toen de TomTom bestemming bereikt aankondigde, klopte er iets niet, we waren niet op het juiste adres. Althans de straat klopte alleen de plaats niet. Gelukkig was de juiste plaats niet ver weg, zodat we klokslag 10 uur aanbelden.
Het was leuk ze weer te zien en spreken, wat een leuk huis en mooie tuin.
Na 1,5 uur vervolgenden we onze weg ri zuid- Westen. Zij moesten die dag nog helemaal naar Weymouth in het zuiden. 
Wij reden ri Salisbury daar was in de buurt een camping volgens de kaart.
Wij rijden zo min mogelijk op vakantie over de Snelweg hier de Motorway genaamd , maar het eerste stuk ontkwamen we er niet echt aan. De M25, nou dat hebben we geweten eerste stuk schoot aardig op maar ten westen van Londen, kwamen we of in de file of weer langzaam rijdend . Gelukkig konden we er na verloop van tijd af. We waren veen vergeten dat de M 25 en dan Vooral op vrijdag erg druk kon zijn. 
Na wat zoeken naar een camping, er stonden grote aankondigingsborden dat er een moest zijn , maar eenmaal aangekomen was de camping sinds oktober 2015 gesloten. Grrr.
Oke dan maar andere opgezocht al snel zagen we een ander camping bord. Vlakbij Salisbury, een van de camping en caravanclub. We waren moe en vooral de chauffeur was het zat logischerwijs, dus daar geboekt.
We moesten £25 betalen of als we lid werden dan kostte de overnachting
 £ 14,40 ook omdat we beide boven de 65 waren. Lidmaatschap was £22,00 en dan kregen we een boekje met meerdere campings door het hele land. 
Daar hadden we dan steeds korting . We hadden het nooit eerder gedaan lid worden en hebben de gok gewaagd.
Na 6 x heen en weer lopen van camper naar receptie , totaal zo'n 3 km was het me eindelijk gelukt om met alle papieren incl. Paspoorten  die ze nodig hadden een lidmaatschap te bedachten van de Friendlyclub. 
Enfin we hadden tussen de middag al ergens langs de snelweg bij een grote parkeerplaats met div restaurants warm ( Chinees in een box ) gegeten, dus koken hoefde niet meer. Het weer was overigens nog steeds goed, warm zelf 26 Gr.
Volgende dag op naar Watched. Dat ligt in het Noorden van Somerset aan de kust t.o. Wales ( ter hoogte van  Barry en Cardiff) . Daar even voorbij wisten we een boerencamping. The Warrenfarm, gerund door Pam een pittige aardige  Old lady en haar zoon,maar zei heeft duidelijk de broek aan. 
£ 10,00 ( geen c&c camping) . We stonden boven konden nog net een beetje vlak stuk vinden. ( de dag ervoor waren we er achter gekomen wat we vergeten waren in Nederland te kopen voor we weg gingen nl van die dingen  weet niet hoe ze heten die je onder je banden kunt doen om vlakker te staan), we hadden overdag nog  bij een campingzaak gekeken maar ze hadden Iet wat we zo hten maar dan maar een paar plankjes gezocht. )
De camping was best groot in oppervlakte , je kon ook meer naar beneden staan dichter bij het water ( kliffen) , maar dat was een heel eind van de wc.
Daar zijn we wel even naar toe gelopen, toen we daar aankwamen zagen we een rood wit blauw molentje en 3 paar klompen in dezelfde kleuren erbij. Ineens wist ik het weer daar stonden Nederlanders , die waren daar de vorige keer ook. Althans zij kwam uit Nederland en sprak na jaren in Engeland gewoond te hebben nog steeds met een echt Haags accent , vooral als ze Hollands praatte. 
Ze vonden het leuk ons te zien en herkenden ons nog van de vorige keer.
We kregen thee aangeboden en hebben even zitten praten met vooral de Nederlandse vrouw, die het heerlijk vond weer even in haar moerstaal te kunnen kletsen. 
Daarna zijn we naar het water gelopen en hebben vanaf een soort uitkijkpunt enkele foto's gemaakt. Kees is terug gegaan naar de camper en ik ben nog een eind naar beneden gelopen via een trap met best hoge treden . 
Op het strand waren vnl grote kiezelstenen, daar wat foto's gemaakt. 
Vorige keer zijn we vandaar nog langs het water naar Watched gelopen en via pad langs de spoorlijn weer terug.
Terug in de camper pannenkoeken gebakken met eieren van Linda en bacon , dat we in Watched hadden gekocht. 
Volgende dag was het weer gelukkig nog steeds goed , iets minder warm maar wel zonnig met af en toe een wolk. Om 10:00 kwam Pam langs met haar auto vol met eieren , melk en kranten voor de liefhebbers . Onze eieren waren op dus 6 nieuwe gekocht. 
Op naar Minehead, onderweg zagen we vlak voor Minehead een bord Carboot. Daar maar even kijken, kostte £1.00 , inclusief parkeren. Alleen stelde  het helaas niet veel voor . Na een 20 minuten hadden we het wel gezien en reden verder ri Seafront
Op de parkeerplaats van de de Morrison supermarkt geparkeerd  ( gratis ) en via een pad langs de steamrailway naar het station gelopen. Daar was ook de kust en boulevard. Eerst maar ijsje opgegeten op een bankje en daarna verder naar het haventje dat zo'n 1/2 Mile verderop lag. Echt typisch Engels haventje , het was eb en de weinige bootjes die er lagen, lagen droog. 
Na de nodige foto's weer terug via andere weg naar Morrison, brood en fruit gekocht voor de volgende dag.
Op naar The Blue Anchor, een pub langs de kustweg op een klif.
Daar buiten in het zonnetje uit de wind een pintje gedronken en daarna lekker gegeten. Kees scampi en jacket patato  met peas (erwten ) en coleslaw en ik steak en mushroompie met coleslaw en chips (friet) 
Terug op de camping nog even buiten gezeten . 
De volgende dag via de Exmoor en de stadjes Molton en Torrington naar de west kust gereden. Helaas was het weer minder de lucht was grauw en bewolkt, gelukkig nog geen regen.
De omgeving was mooi groen en heuvelachtig , de weggetje waar de TomTom ons langs stuurde waren soms smal en bochtig , hoewel we toch echt de snelste weg hadden ingetoetst. Eerst nog even langs de Tesco om te tanken en om boodschappen te doen voor het avondeten.
We zouden naar een camping van de C & C club ten zuiden van Bude er stond geen adres wel een plaats in het boekje. 
Onderweg kwamen we de nodige campings tegen.
Op een geven moment kwamen we weer langs een campingbord bij een kleine plaatsje met winkeltje en pub, Kees zei zullen we het hier eens vragen is vlak bij een pub Wainhouse Corner vernoemd naar het dorpje of misschien is het andersom.
Omgedraaid en op naar de camping, Edmore Park , de weg  er naar toe kwam me al bekend voor, toen we de camping opdraaiden, had ik het vermoeden daar al vaker gestaan te hebben. Toen we ons melden bij de mevrouw van de receptie, zat er een man , die ons meteen herkende ( wel een beetje jammer voor mij ben intussen 40 kilo lichter dan de vorige keer dat we hier waren ) , maar vooral Kees aan zijn klompen en toen wisten wij het ook zeker, we waren er eerder geweest.
De prijs £ 16,00 was redelijk en we vonden het wel welletjes voor die dag. 
Gelijk maar 2 dagen geboekt , na het installeren en een kopje koffie, zijn we nog een rondje om gegaan even de benen strekken. Vlak bij de camping was een camperdealer van VW Campers, echt mooi die dingen en in onze ogen niet duur,maar ja helaas geen optie stuur zit aan verkeerde kant. En onze camper voldoet nog steeds .' s Avonds macaroni gemaakt en daarna nog even naar de pub gelopen voor een pintje ( Kees ik drink voornamelijk cola light ) . 
De volgende dag het is inmiddels dinsdag 11 juli worden we wakker van de regen die gestaag valt, de hele lucht is grijs , dus dat betekent niet veel goeds.
Even  rustig ontbijten met een roerei , en beschuitje hagelslag .
Daarna douchen en maar even lezen of puzzelen. 
Als het wat opklaart en de regen stopt, gaan we toch maar even stukje rijden naar de kust. Over smalle weggetjes naar een mooi kustplaatsje Carklington haven  dat helaas nu niet zijn charmes heeft wat het waarschijnlijk wel verdiend. Daar even geparkeerd en wat foto's kunnen maken.
Bij het plaatselijke café ( is geen pub maar soort klein restaurantje) een warme cornisch pasty ( is gevuld  met rundvlees aardappel en wortel en ui ) gehaald en in de auto opgegeten. 
Daarna een rondje gaan rijden verder over de smalle weggetjes , om vervolgens weer terug te komen bij dit dorpje , we hadden dus een rondje gereden, niet erg Tom Tom ingesteld en via de kortste weg dan maar naar Bude. Nou dat hebben we geweten, de weggetjes werden steeds smaller en steiler, op een geven moment 30 % naar beneden , daar kwamen we weer bij de kust, helaas regende het toen weer aardig, dus weer verder , parkeren kon niet. 30 % omhoog, er stond al een bord dat het niet geschikt was voor lange wagen en caravans. Wij konden er gelukkig wel rijden en het ging goed tot er een hele scherpe krappe bocht naar links kwam, steil omhoog. De auto begon te slippen en kwam niet verder, draaien kon niet dus stukje achteruit en maar weer opnieuw proberen weer niet, dus weer achteruit en nu verder , gas geven en hopen dat er niks van de andere kant aan kwam, met behulp van de asr en piepende banden lukte  het de bocht te nemen en boven te komen.
Kees had dit nooit mee gemaakt en die komt toch al heel wat jaren in Engeland. Maar het feit dat het regende was een extra handicap.
Gelukkig komen we niet veel van zulke steile smalle wegen met hellingen van van 30% tegen en regent het ook niet elke dag. ( zoals sommige mensen wel eens denken). 
We konden onze weg vervolgen en kwamen op een mooie weg langs de kust terecht , helaas door de regen was het uitzicht beperkt en ook hier verdiende de omgeving meer dan we nu konden zien. In Bude aangekomen regende het nog steeds, we besloten om door te rijden en via de hoofdweg A 39 terug naar de camping te gaan.
Even een kopje koffie en toen maar dit verhaal getypt in Notities.
Hoop straks in de pub als we daar gaan eten , als troost voor deze regenachtige dag, het verhaal op mijn iPad te kunnen zetten. Daar is WiFi, foto's zullen wat lastiger zijn, want daar hebt ik meer tijd voor nodig. 
En ook langer internet en om nu de hele tijd met mijn iPad bezig te zijn onder het eten. 
Er hangt namelijk een bordje in de pub, dat mensen er toe moet brengen om niet alleen naar hun mobieltje maar ook naar de omgeving te kijken. En gelijk hebben ze.