van Wales via Mexico en Griekenland naar Engeland en Nederland.

24 augustus 2017 - Noordzee, Nederland

Woensdag 16 augustus, droog maar wel bewolkt, temp is steeds een beetje rond 18 graden dus niet echt koud.
We gaan vandaag op een paar plaatsen kijken waar, we weleens langs gereden zijn, maar nooit echt geweest.
Eerst nog op de koffie bij een van de chalets, Diana gaat over 2 jaar met haar zus naar de USA en wil van alles weten, vooral waar het mooi is , ze hebben maar 2 weken dus dan moet je er alles uithalen.
Haar man Keith die sinds 11 jaar met pensioen is heeft na die tijd zijn masters voor geschiedenis gehaald aan de universiteit, hij heeft daarvoor onderzoek gedaan naar de effecten van de lime industrie hier in Pembrokeshire op de economie .
Weet er veel over best interessant. Er zijn hier nog restanten te zien van de zgn Lime Kiln's . Eerder vermelde ik dat het werd gebruikt voor dakbedekking, maar dat is niet waar. 
Slate wat in Porthgain werd  gewonnen en verwerkt en vanaf daar vervoerd wel.
Maar in Porthgain en oa bij Cresswell Quay werd dus lime geproduceerd.
Uit zgn quarries ( er ontstonden grote gaten in de grond ) wordt limestone gewonnen, dat gaat dan samen met steenkool ( wat hier in Wales ook rijkelijk in de grond aanwezig is ) in de Lime Kiln's daar wordt het verbrand , de as die daaruit voortkomt heet Lime, dat gebruikten ze vroeger en dan praat ik over honderden jaren terug tot kunstmest werd ontdekt om over het land te strooien om het vruchtbaarder te maken. Later werd het gebruikt bij de productie van ijzer en nog later staal, vraag me niet hoe dat precies zit, technisch verhaal en hij vertelde  het in het Engels uiteraard.
Cresswell Quay is ontstaan vanwege die Lime productie, daar werden kolen aangevoerd die nodig waren bij de verbranding, er zijn nog inhammen te zien en ook de ruïnes van de kolen opslag zijn er nog.
De kolen werden gewonnen bij Landshipping En gingen daar op boten ver de Gleddau zo naar de zijtak die naar Cresswell voerde.
Dat ging door tot er een ramp gebeurde, wel jaar ben ik even kwijt, maar er verdronken toen een groot aantal mijnwerkers in de mijn die onder water liep ,waaronder nog jonge jongens.
Bij Landshipping Quay is nog een monument te zien daarvan.
Was interessant om te horen, hij wist er uiteraard heel veel vanaf.
Na de koffie zijn we eerst naar Carew Cheriton gegaan, niet ver van Carew Castle, dat is een zeer klein oud dorp, dat gedomineerd wordt door een best wel grote kerk met een enorm hoog toren, die van ver al te zien is.
Op het kerkhof graven , die al heel oud zijn en niet meer worden onderhouden. In de kerk is overigens een grafzerk kisten met bovenop een beeld van zowel John Carew als zijn vrouw. Belangrijke personen, die het dorp en omgeving hun naam gegeven hebben. Er zijn meerdere gehuchten in de buurt met Carew in de naam oa ook Carew Newton.
Nu heeft hier elk groepje huizen zowat een andere  naam, ook al liggen ze vlak bij elkaar .
Er was ook een rectory  en een Manor, even voor de kerk was een Old school house dat dateerde van 1872 nu als woonhuis in gebruik.
Voor de kerk was de oude barn ( schuur ) waar de bier ( de lijkwagen) in was gevonden. 
Daarna zijn we naar Lamphey gereden, daar moest volgens de borden een Palace zijn, dat klopte een bisschops Palace, nu ruïne , maar je kon nog goed zien hoe groot het waser er moest hebben uitgezien, het was gebouwd in de dertiende veertiende eeuw en werd gebruikt door de bisschoppen die ook in St Davids zetelden.
Als een soort tweede huis, er werd op het terrein in een grote schuur graan opgeslagen, dat door de boeren die bij het hele estate hoorden werd afgestaan, ook werd er fruit en groente verbouwd en kon er gevist worden in de ponds (vijvers). Uiteraard alles voor de bisschoppen en hun gevolg.
Na Lamphey zijn we naar Pembroke gereden, daar hebben we om de pond ( kasteelvijver) gelopen, hadden we nog niet eerder gedaan van de overkant van het water hadden we een goed zicht op het imposante kasteel.
Helaas was er blijkbaar weer regen nodig, gelukkig was het een misser regentje. Van het beeld van Henry VII , die in het kasteel geboren is ( oeps weet even niet wanneer) foto gemaakt, beeld is zoals ik al eerder vertelde dit jaar geplaatst.
Vlug via de winkelstraat terug naar de camper en bij de Tesco een kant en klare kip en salade gehaald en opgegeten in de camper.
Daarna terug naar de camping, de miezerregen was intussen opgehouden, in plaats daarvan regen, afgewisseld door enorme stortbuien met best wat wind, dat hield zo de hele avond en zelfs een deel van de nacht aan.

Donderdag 17 augustus, het regenen is halverwege de nacht opgehouden en om 6:30 is er zelfs een blauwe lucht met wat wolken te zien.
Als we opstaan is het gelukkig nog zo, we kunnen zelfs na het ontbijt buiten koffie drinken .
Ik loop even naar de pub, want we hebben gehoord dat er zaterdagavond een Griekse avond is , dat klopt idd voor £25,00  krijg je 4 gangen Grieks eten en zijn er oa ouzo, Griekse wijn en bier. Ook speelt er live Griekse muziek  in de zgn Marquis dus weer of geen weer, we zitten droog.
Klinkt gezellig en we besluiten tot zondag te blijven en dan gaan we dan ook echt naar het oosten ri Harwich. 
Na de middag loop ik vast een stuk en na 3 km pikt Kees me op net op tijd, want er is net weer een bui losgebarsten en rijden we naar Pembroke Dock voor boodschappen, het wordt vanavond kip met zoetzure saus en rijst. Dan gaan we nog even naar de tolbrug, ik wil graag nog een foto van de Ferry Inn, waar we laatst met Sue en David waren.
We parkeren de auto bovenaan , want de parkeerplaatsen beneden zijn beperkt, lopen naar beneden en daar maak ik een paar foto's de brug toornt hoog boven ons uit.
Dan rijden we naar Cresswell Quay, er hangen donkere wolken , maar als we er aan komen schijnt er zowaar een waterig zonnetje , er staat niet veel wind, dus het is aangenaam.
Om 18:00 begint het wel te regenen, maar dan wordt het tijd om naar de camping te gaan, om te gaan eten koken.
In Lawrenny schijnt de zon.

Vrijdag 18 augustus , we zijn hier nu een maand de tijd is best snel gegaan.
Vanavond bij de Cresselly arms in Cresswell Quay een Mexicaanse avond met duck race BBQ etc.  en zoals gezegd morgen Grieks, als het dan niet echt zomeren wil, doen we het maar op deze manier.
Hopelijk blijft het droog rond die tijd. 
We rijden nog een keer naar Angle, als we weggaan is het bewolkt en staat er een stevige wind op het eerste stuk wordt de bewolking al dikker, zowel aan de oostkant als aan de noordkant , hoe meer we naar het westen rijden des te blauwer wordt de lucht, aan de bomen is wel te zien dat het behoorlijk waait. Eenmaal bij west Angle Bay aan gekomen, zien we dat het hoogwater wordt daar staat een dikke zuidwesten wind, je ziet het al aan de koppen op de golven. Er staan aardig wat auto's maar op het strand is vrijwel niemand, wat logisch is, want als ik naar buiten ga om een paar foto's te maken, krijg ik zand in mijn ogen, al sta ik nog niet eens op het strand zelf, ben het ook niet van plan.
In het restaurantje The Wavecrest is het druk, het is hetzelfde tentje als The Quaside, bij ons bij de camping, zelfde eigenaar zelfde concept.
We halen een broodje bij de take away ( die hebben ze bij de Quayside dan weer niet) Kees met tonijn ik een warme ciabatta met brie en cranberries, lekker, eten het in de camper op met zicht op de woelige baren.
We rijden terug naar het dorp zelf, daar lopen we een rondje, eerst nog naar de baai, de andere kant van Roswroter , er liggen een paar zeiljachtjes te wachten op het bijna droge tot het hoogwater wordt, ja ook hier kun je alleen varen als het hoogwater is en voor het laag is moet je terug zijn.
We lopen via het Tower-House , een oude toren, die vroeger als huis werd bewoond, uniek voor Wales volgens het bordje, het is de enige. In Ierland en Engeland en Schotland zijn er meer te vinden.
Komen langs het schooltje, wat volgens mij ook niet meer als zodanig dienst doet, het maakt althans een beetje haveloze indruk en kan zeker een verfje gebruiken. Nu het vakantie is , is niet goed te zien of het nog als schoolfunctioneert, de ramen zijn te hoog om een blik naar binnen te werpen, want ja zit er nog altijd een beetje in.
We rijden naar Cresswell Quay, daar is immers de Mexicaanse avond.
Helaas wordt de lucht steeds donkerder en dreigender ook de wind neemt niet af.
Daar aangekomen zijn ze buiten al met de voorbereidingen voor de BBQ etc bezig.
Het regent dus we gaan maar naar binnen om wat te drinken, wachten tot alles klaar staat, het is inmiddels binnen aardig druk.
Om 18:00 zijn de eerste broodjes klaar, een burger met wat guacamole of andere hete saus voor £ 3,00 Ook is er een salade bar, voor £ 3,00 kun je je bord vol scheppen  met allerlei heerlijkheden.
We nemen eerst een broodje en ik neem later de salade en Kees een taco met Chili. Het regent niet meer maar er staat een behoorlijke wind, aangezien je niet binnen mag eten, zitten we onder een grote partytent .
Onder de enorme parasols staan nog de nodige homebacked taarten en cakes voor de verkoop ook is er een soort loterij en kun je de naam van een hond, daar aanwezig raden. Voor een pond moet je de naam aankruisen, die jij denkt dat het is. Alles ten bate van de jachtclub, ja ben ook niet echt voor de jacht, maar ja is daar nu eenmaal wel ingeburgerd. Overigens ze mogen alleen jagen in het seizoen en alles wat er wordt geschoten, fazanten, patrijzen , hazen etc. wordt ook gegeten, dus niet alleen voor de fun zullen we maar zeggen. Helaas voor hun zal de opbrengst vanavond niet bijster zijn , want het is niet druk. De animo is er met dit weer natuurlijk niet echt en de mensen in de pub, daarvan gaan de meeste naar huis om te eten.
Het waait zo hard dat een van de parasols omwaait gelukkig niet op iemand zijn hoofd, de andere worden snel in geklapt en weggehaald.
We hebben ons eten op en gaan maar terug naar de camping.
Inmiddels ben ik verkouden geworden , snotteren en niezen en ook wat keelpijn, niet zo gek met dit weer en wisselend zo'n, regen etc.

Zaterdag 19 augustus onze laatste dag in Lawrenny.
Het is redelijke weer, geen regen wel wind wolken en zon.
We gaan nergens meer naar toe vandaag, alleen vanmiddag nog even naar Cresswell Quay om daar de mensen gedag te zeggen.
Gelukkig is het 's middags nog zonnig en dara hebben we weinig last van de wind, die wel wat is afgenomen. Als we aankomen gaan we nog een stukje lopen en ontdekken bramenstruiken met rijpe bramen, ze zijn niet groot maar wel zoet. Snel een bakje gepakt en even wat plukken, jeugdherinneringen, deden we thuis met mijn ouders broertje en zusje ook altijd aan eind van kampeerseizoen. 
We zitten nog een poosje buiten bij de pub, als we afscheid van de bekende daar hebben genomen met de belofte terug te komen en weg willen gaan komen Chris en Catorina eraan in hun motorbootje, het is hoogwater dus kunnen ze vanaf hun huis naar de pub varen.
We lopen naar ze toe om gedag te zeggen, dan vragen ze of we een stukje mee willen varen, nou dat is niet tegen dovemansoren gezegd op dat deel hebben we zelf nooit gevaren.
We springen in de boot en gaan op weg, de zijrivier waar we op varen wordt steeds breder, wel moet de kapitein ( in dit geval een vrouw) zorgen dat ze in het midden blijft, er zijn geen boeien die aangeven waar de vaargeul exact is.
Helaas staat er een behoorlijke wind en we worden dan ook nat, niet erg maar toch. Het was de bedoeling dat we even naar hun aanlegsteiger bij hun huis zouden varen, maar aangezien dat nog een stukje is en het eigenlijk te koud en nat is varen we terug. Jammer maar helaas, ik heb wel een paar mooie foto's kunnen maken en we hebben de belofte dat als we weer komen we het tochtje overdoen en dan met mooi weer, zo ook de beloofde vaartocht vanuit Tenby rondom het eiland Caldey, want daar is vanwege het weer ook niks van gekomen.
We gaan aar Lawrenny, om 19:15 worden we in de Marquis ( tent) bij de pub verwacht. Daar zijn we ingedeeld aan een tafel met onze bovenburen van de camping en een stel van onze leeftijd dat in de buurt woont en waar we  2 jaar terug een nacht op hun erf hebben gekampeerd, omdat er vlakbij hun cottage een feestje was, waar we voor uitgenodigd waren . 
Ook een wat ouder stel, dat een chalet heeft bij de camping en een vrouw uit een naburige dorp.
Er zijn een stuk of 6 tafels waar zo gemiddeld 8 tot 10 mensen aan zitten.
We krijgen bonnen om drinken te halen, voor 3 bonnen een fles wijn, we besluiten met elkaar om flessen rode wijn daarvoor te gaan halen, zo gezegd zo gedaan even later staan er 4 flessen op tafel.
Niet veel later ook een schaal met Griekse salade, waar een ieder wat van kan nemen, daarbij taziki en een soort brood en iets gemaakt van schapenkaas, weet even de naam niet meer. Dat is het voorgerecht , het hoofd gerecht kunnen we halen bij het buffet, daar staat Steve de landlord ( kroegbaas) en schept onze borden vol met rijst een rundvleesgerecht, en een spies met kipfilet en ui en nog wat geroosterde aardappels.
Het smaakt heerlijk en intussen vloeit de wijn rijkelijk, ach moet kunnen op onze laatste dag hier.
Er speelt een Grieks duo Griekse muziek.
Na het hoofdgerecht kunnen we opnieuw naar het buffet nu voor Baklava 2 soorten en pannacotta of een caramelpuddinkje met saus. Ook is er water meloen.
Heerlijk allemaal .
Steve komt even later langs met een soort cointreau met sinaasappel voor iedereen een klein glaasje en weer later met ouzo.
De muziek speelt intussen niet alleen Griekse muziek maar ook andere nummers.
Er kan gedanst worden , ik krijg Kees zover om 1 dans samen te doen, hij heeft er echt zin in dat straalt van hem af. Onder het dansen vraagt hij wel 3 x of het nog niet klaar is en zucht opgelucht als het dat wel is. Nu je begrijpt, die blijft de volgende keer maar lekker op zijn stoel zitten.
Er wordt ook olv een Griekse meneer de sirtaki gedanst en ook een andere Griekse dans, ik doe elke keer enthousiast mee, tenslotte moeten al die calorieën er ook weer af.
Het is heel gezellig, op tafel is inmiddels ook Grieks bier neergezet, dat laten we maar aan andere over. 
Tegen 11 uur stopt de muziek, want ja hier geldt nog altijd dat de pubs 11 uur dicht moeten.
We blijven nog even nazitten en gaan dan terug naar de camper na de nodige omhelzingen en beloftes om volgend jaar terug te komen, we moeten de volgende ochtend toch weer fit zijn voor de rit naar Aston Cantlow ons volgende doel. 

Zondag 20 augustus.
Het is bewolkt we lopen nog even naar Keith en Diana na het ontbijt en om 10:00 gaan dan op pad, alles mee, de waslijn weer opgeruimd, niks blijft achter.
We rijden via Carmarthen waar we bij de Tesco eten voor vanavond inslaan.
Dan ri Llandovery, Brecon , Hereford en onderlangs Worchester naar Aston Cantlow. Een rit van 270 km over voornamelijk 2 baans wegen die voor een groot deel ook behoorlijk bochtig zijn, maar wel breed genoeg zodat we niet elke keer hoeven stoppen om auto te laten passeren.
Alternatief was een groot deel snelweg, maar dat wilden we niet.
De Brecon  Beacans  ( heuvels) waar we daar rijden is prachtig helaas wel veel wolken en ook regen gelukkig niet hard en ook niet de hele weg.
Het lijkt hoe oostelijker we komen op te knappen, de lucht wordt lichter.
Als we in Aston Cantlow op de camping aankomen, worden we meteen herkend door de eigenaresse, al is het nu al weer 2 jaar terug dat we er waren. Maar we zijn al vaker hier geweest.
We kunnen uit een aantal plaatsen kiezen, we gaan onder 2 bomen staan omdat er best nog wat wind staat.
Als we ons geïnstalleerd hebben en ik water ga halen voor koffie, vallen ook hier de eerste druppels een meneer die me voorbij gaat, zegt enpassant, dat het de hele nacht zal regenen, ja hebben wij dat. Ik hoop voor de mensen in Wales, dat we de regen dan maar meegenomen hebben en dat het daar nu droog is.
Een half uurtje later regent het echt, na het eten, rijst met kip en Korma  deze keer beetje vanmezelf en een beetje van " Uncle Ben" en sla , regent het nog steeds, als ik de afwas ga doen.
Er is een halve mijl verderop. Een sociaal club waar je wat kan drinken, je moet dan langs een wandelpad en over een oud kerkhof lopen.
Aangezien het best regent , besluiten we om er nu niet naar toe te gaan, we zien morgenavond wel of er wat van komt.
Morgen eerst maar eens in Stratford  upon Avon gaan kunnen kijken de geboorte plaats van Shakespeare wel eerder geweest maar het blijft een leuke gezellig stad althans als het droog is.

Maandag 21 augustus, het is droog en bewolkt, de voorspelling is dat het zo blijft met later ook zon. De zo'n zien we niet maar het is beslist niet koud en er staat weinig wind, 's middags valt er een spatje regen, dat is snel over.
We gaan eerst naar Wootton Waven daar wonen mensen, die we een aantal jaar terug hebben leren kennen in de social club hier in het dorp.
Ze hebben ook kennissen in Nederland en zijn er vaak geweest.
We hebben niet van te voren gebeld, willen ze verrassen.
Helaas is John alleen thuis, zijn vrouw ligt in het ziekenhuis, ze heeft al jaren MSE en gaat hard achteruit, hij is blij verrast ons te zien.
We spreken af dat hij 's avonds ook even naar de Social club komt, waar we elkaar ontmoet hebben.
We gaan na een uurtje op weg naar Stratford, kunnen vrij parkeren bij een winkelcentrum hebben 4 uur de tijd, dat moet genoeg zijn.
We lopen naar het centrum, daar is het behoorlijk druk , vooral veel chinezen en andere toeristen . We passeren het geboorte huis van Shakespeare, daar is ook een museum, ik wil wel naar binnen, maar krijg Kees niet mee.
Aan de overkant is een winkeltje waar ze het hele jaar kerstspullen verkopen.
Valt niet mee om een foto te maken van het huis zonder dat er andere mensen opstaan.
De straat waar geen verkeer mag komen heeft veel oude huizen , er zijn winkeltjes en veel eetgelegenheden.
Ook zie je overal Shakespeare opduiken, op uithangborden het stadje leeft er van en dat is te merken, gelijk hebben ze.
We lopen door tot we bij het water komen de Avon, daar liggen veel typisch Engelse bootjes, van die hele smalle. 
Op de weg vanaf de parkeerplaats passeerden we ook een kanaaltje met sluis, heel smal er lag net een boot in te schutten, je moet zelf de sluizen bedienen. En er zijn er heel wat in Engeland als je wil varen.
De mensen op de boot komen uit Australië en zijn 6 maanden met zo'n woonbootje aan het rond varen, ze zijn overigens best lang, maar zo als gezegd smal. De vrouw vertelt dat ze maar 3 Miles per uur kunnen varen en heel veel sluizen door moesten, ze waren gestart in Londen en al in Manchester Birmingham Wales geweest, nu 4 maanden onderweg.
Oke terug naar mijn verhaal, ook hier is weer een sluis, daarin ligt een rondvaartboot. Vlakbij is een standbeelden groep van figuren uit de verhalen van Shakespeare oa Hamlet en Lady Macbeth en Shakespeare zelf.
Er is een groot plantsoen waar diverse mensen optreden voor wat geld, geen toneel maar muziek en zang.
Na een ijsje en een poosje op een bankje naar de muziek geluisterd te hebben ,liepen we verder.
Er was een kapel leek meer een kerk  de Guild Chapel  van binnen bijzondere schilderingen en bij alle plaatsen koperen lampjes.
Daarna hebben we een pub gezocht waar we wat konden eten.
Kees zag er een met een burrito op het menu ,een zgn Louisiana burrito met veel ipv vlees allerlei soorten bonen , nou dat is niks voor mij.
Dus ik had hunterschicken jagerskip met chips en salade.Buiten in de beergarden opgegeten.
We lopen via nog wat andere straatjes terug naar de auto.
Als we nog even buiten zitten met een kopje koffie krijgen we bezoek van mevrouw of meneer eend, daar lopen overigens meer eenden en ganzen rond . Deze eend is eenzaam en alleen en lust wel brood, Ze eet uit de hand van Kees en blijft net zolang tot de snee op is. Dan gaat ze even verderop op haar gemak haar eten liggen verteren, later komt ze nog een keer langs, maar we hebben niet meer. De ganzen blijven op een afstandje liggen.
's Avonds 18:45 uur gaan we zoals beloofd naar de Social club, we zitten eerst nog een poosje buiten met John, want het is nog lekker weer. 
Dat vallen er wat spetters en gaan we binnen zitten, daar is nu weer plaats, want het was er erg druk.
Binnen zitten ook een man en een vrouw, zij komt oorspronkelijk uit Zutphen en woont al 20 jaar in een dorp niet ver van Aston Cantlow.
We praten al snel in het Nederlands niet zo leuk voor John en haar man, maar ze begrijpen het wel, want nu heeft ze weer even de kans in haar moedertaal te spreken. Het wordt al snel Nederlands met Engels er tussendoor.
Ze vragen of we er zaterdag ook nog zijn, dan hebben ze bij de club een BBQ avond , nee dan zijn we al weer thuis.
Rond 20:30 lopen we terug naar de camping, we moeten dan over het oude kerkhof langs de kerk en komen langs een oude school, dat nu een huis is. 
Dan nog over een best donker pad aan beide kanten dicht begroeid, het wordt al aardig schemerig en daar is het gewoon al donker. Oppassen dat we niet over de wortels struikelen. Als we terug komen eet ik nog een bakje bietensalade met geitenkaas, de dag ervoor gekocht bij de Tesco en het is erg lekker.
Dinsdag 22 augustus, we staan om 8 uur op, want we willen niet te laat weg.
Na het ontbijt ga ik nog wat eieren halen, die ze in het campingwinkeltje verkopen van hun eigen kippen, er zijn ook eendeneieren  te koop , nou dat zie ik niet zitten.
Dan vertrekken we ri Bradfield, waar we de eerste nacht ook gestaan hebben op de camping The Strangers Home Inn.
We rijden via oa Cambridge en komen langs Bury St Edmunds en Ipswich, we volgen voornamelijk A wegen dat zijn wegen net als bij ons de A7 , maar dan met soms ook een trekker, soms Komen we over tweebaans wegen door mooie dorpjes met typisch Engelse huizen. We vermijden de Motorways , het is een rit van bijna 300 km. Om 13:30 zijn we in Mistley dat ligt even voor Bradfield, daar loopt de rivier langs waar wij vandaan vertrekken donderdag. De aanlegsteiger van de Ferry ligt een heel stuk verderop en kunnen we hier vandaan niet  zien.
We lopen even langs het water en halen ijsje bij een van de ijswagentjes is vaste prik , als we daar zijn op weg weer naar huis ,dus nu ook. 
Eenmaal bij de camping aangekomen , boeken we voor 2 dagen nou die weten ook van de prijs £ 44,00 niet mis. Maar goed er zijn weinig alternatieven in de buurt van Harwich.
We zoeken een plaats maar gaan meteen weer weg, we willen nog even naar Harwich, daar parkeren we de auto langs de boulevard,vlak bij het beeld van Victoria, die overigens erg zuur kijkt, wat wel te begrijpen valt , want ze staat met haar rug naar de zee en kijkt een straat in Iet echt een geweldig uitzicht.
Harwich is overigens best een armoedige stad, er zijn veel huizen toe aan een opknapbeurt, dat gebeurt ook wel, maar het straalt niet echt wat uit.
Harwich bestaat overigens uit een oud town , daar zijn we nu niet geweest daar is ook een haven en kun je met de Ferry naar Felixstow en een wat nieuwer nou ja nieuwer deel met wat winkels en eetgelegenheden. Als je de boulevard volgt kom je vanzelf in Dovercourt, dat ligt eigenlijk aan Harwich vast. 
We lopen ri Dovercourt , maar gaan wel beneden lopen. Als het ware langs het strand, dat overigens voornamelijk uit kiezelstenen bestaat met hier en daar ook zand. En veel houten golfbrekers. Als we bij de twee oude vuurtorens van Dovercourt aankomen, gerestaureerd in 1995 gaan we via een andere weg terug, denken we maar tot 2 keer toe komen we weer op de boulevard, daar zien we eindelijk de winkelstraat die parallel loopt.
We lopen daar door heen op weg naar de Het Kebabhuis van Harwich, ook zo' n vast adresje waar ze overigens geweldig lekkere donerkebab broodjes verkopen, nou ja broodjes . Veel vlees en rauwkost , heerlijk, dat wordt ons avondmaal, we lopen naar de auto die niet ver hier vandaan staat en eten de broodjes daar op.
Dan gaan we terug naar Bradfield naar de camping na een bakje koffie gaan we nog even buiten op het terras van de pub iets drinken, ook hier weten ze van de prijs betaalden we in Wales £ 4,40 voor een pint Ale ( en dat is een groot glas echt groot) en een flesje cola light. Hier £ 6,00.
We hadden in ons hoofd om hier morgenavond te gaan eten, maar zien op de prijslijst dat dat ook heel duur is, dus morgen kijken we in Clacton wel wat ze daar hebben. Want daar gaan we morgen nog even naar toe, is wel net een soort Volendam er is van alles te zien , vooral veel kermis vermaak. Zo voor een dagje is het leuk, moet er niet aan denken om daar de hele vakantie te moeten doorbrengen, trouwens nergens hier in de buurt.

Woensdag 23 augustus , laatste dagje hier in de UK.
De zon schijnt al goed en als we om 10:00 ri Clacton on Sea gaan geeft de temp meter in de auto 26 Gr aan. 
Dat wordt later wel wat minder zo'n 22,5 we kunnen na even zoeken een parkeerplaatsen vinden in een zijstraatje vlak bij de boulevard.
We lopen via de boulevard naar de Pier , daar is ook de winkelstraat vlakbij en het centrum.
Als ik een paar foto's heb gemaakt zie ik dat mijn batterij bijna leeg is, de oplader in de auto heeft vast niet goed gezeten anders was hij wel vol geweest.
Jammer maar ach we hebben hier al vaker foto's gemaakt .
Bij en op de Pier zijn allerlei kermisattracties het is nog stil, er is nog niet veel jeugd, hoewel het al bijna 10:45 is . Ook zijn er van die gokhallen, waar volop grote mensen maar ook kinderen met bakjes met 2 penny's erin aan het gokken zijn. Je gooit de penny's erin en hoopt dat er dan meer uitvallen als je erin gegooid hebt. Regelmatig blijven er penny's achter in de bakjes of die vallen juist op het moment dat er niemand bij staat.
Op het strand is het rond de Pier al druk aan het worden, hier is wel zand , niet zo zacht als bij ons, er zitten meer stenen in.
We lopen een rondje kopen een ijsje en gaan een poosje op het terras zitten.
Er treedt een duo op dat niet onverdienstelijk Beatlesongs zingt.
Als ik naar binnen loop om nog wat te drinken te halen, zie ik een kleine verhoging midden op het terras over het hoofd en val languit op de tegels.
Ik val op mijn linkerkant en het doet verrekt zeer, 2 dames komen op me af en vragen of het wel gaat, ik blijf even zitten, dan kijkt Kees om hij had het niet gezien, de dames gaan weer en ik kan zelf overeind komen.
Wel zere knie, heup en bovenarms schouder. 
Het is daar best modderig met water en zand , dat zwart ziet van de schoenen , die er inmiddels overheen gelopen zijn. Dus ook vieze broek en t shirt.
In eerste instantie valt het mee ik kan lopen, wel wat pijnlijk .
We lopen nog even naar het centrum en eten daarna een hotdog. 
De lucht begint te betrekken en er komt ook meer wind.
Om een uur of 14:30 lopen we naar de auto.
We gaan nog even via Holland on Sea , een dorp net verderop langs de kust , stelt verder weinig voor naar Harwich.
We besluiten om daar maar weer een broodje kebab te halen, want dat was gister wel lekker.
Intussen de mobiel opgeladen, als we in Harwich aankomen lopen we nog een rondje. Als ik foto' s wil maken merk ik dat als ik mijn arm optil het toch wel aardig pijnlijk is. Flink gekneusd.
Ook lijk ik wel stijver te worden van de val.
Goed we halen een doner kebab, althans Kees ik eet een shiss kebab van Kip, dat zijn stukjes kipfilet, die gegrild  zijn op een plaat. Ook met pita brood en veel rauwkost.
De kip en sla zijn heerlijk alleen het brood  te hard gebakken, te taai.
Nou ja maakt niet uit , we rijden terug naar de camping.
Nog even verhaal afmaken en wekker zetten op 6:00 want 7:00 moeten we ri de Ferry.  Als kers op de taart worden we nog getrakteerd op een prachtige zonsondergang, foto gemaakt maar in het echt nog veel mooier diep oranje rood . 

Donderdag 24 augustus, de wekker gezet op 6 uur, maar ben ervoor al wakker. Gelukkig redelijk goed geslapen, arm is nog wel pijnlijk , maar wordt niet erger. 
Om 10 voor 7 rijden we ri de Internationaal Port van Harwich, daar ligt de Britannica al te wachten.
We gaan in de rij staan voor de poort.
Rond een uur of 8 gaat de poort open en kunnen de eerste auto's aan boord, eerst gaan de gewone personen auto's, daarna nog een rij met wat hogere auto's als de onze, zijn later gekomen mogen eerst , daarna is onze rij aan de beurt. De grotere Campers en caravans gaan als laatste.
We rijden nog eenmaal omhoog en hebben een de laatste scherpe bocht naar beneden, dat is omdat we nog over een spoor moeten. 
De grotere Campers etc. Gaan wel onderlangs over het spoor.
We gaan niet op onze " oude " plek zitten, die is helaas bezet, we zoeken een  tafeltje langs het raam, eigenlijk is dit ook een prima plaats, vlak bij de bar en de beentjes kunnen nog omhoog ook.
Om 9:10 vertrekken we, Kees heeft wel trek in een Engels ontbijt, met roerei bacon bonen in tomatensaus, worstje en tomaat met toast.
Ik neem een paar hapjes ei en eet een bruin toastbroodje met beetje jam. 
Dan even verhaal afmaken en op internet zetten, hopelijk kunnen we over 6 uur van boord en naar huis rijden.
Dan zit het er weer op en gaan we ons verheugen op de dingen die komen. Bruiloft van Angela en Niels , de Visserijdagen en Flora en 
natuurlijk de kinderen en kleinkinderen weer zien en alle andere lieve mensen, die we poosje hebben moeten missen. 
Het dagelijks leven begint weer en dat is goed.
We gaan zeker nog een keer terug, want het blijft voor ons een fantastisch vakantieland met lieve mensen en prachtige natuur. 

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

2 Reacties

  1. Marian:
    24 augustus 2017
    Wat weer een prachtig verslag !
    Ik heb ervan genoten !
    Liefs ,
  2. Paul:
    30 augustus 2017
    leuk geschreven en om te lezen Loes