Landsend en St Just

Vrijdag 14 juli 
Vanmorgen begonnen met een Engels ontbijt , althans bacon en eggs.
Rond een uur of tien vertrokken we ri Landsend, was niet ver dus zo'n 20 minuten later waren we aan het "eind" van Groot Brittannië, zoals de naam al doet vermoeden , althans het eind in het zuidwesten. John O Groat ligt in het uiterste noordoosten van Schotland.
De zon liet zich al een beetje zien, er stond nog wel een fris windje.
Parkeerplaats kostte £6,00 , maar dan mochten we er 7 dagen terug komen.
Later toen we weggingen hebben we het kaartje aan een jong stel gegeven, dat we onderweg tegen kwamen. Ze waren er heel blij mee.
Eerst maar eens even naar het oostelijk deel naar de zgn Greeb farm.
Kees liep een stukje mee, maar zag al snel een bankje van waaruit hij een goed uitzicht had. Ik besloot om door te lopen, fototoestel bij Kees gelaten en gewapend met mijn mobiel ging ik ri de farm.
Daar was een als piraat verkleedde man, die wel even op de foto wilde.
Vervolgens gaf hij mij de tip om door te lopen zo'n 10 minuten vandaaruit zou ik een prachtig uitzicht hebben op de drie landmarks van Landsend.
En ja hoor na wat klimmen en dalen en een ontmoeting met een Nederlands gezin, waarvan de jongens erg verbaasd waren dat er zo maar een Nederlandse mevrouw hun pad kruiste. Ze waren vlindertjes aan het bewonderen, leuk hoor hun enthousiasme voor de prachtige beestjes ."Kijk dit zijn kolibrievlindertjes, zijn ze niet mooi met die kleuren"
Helaas waren ze te snel en te klein om op de foto te zetten.
Ik vervolgde mijn weg en zij kwamen achter me aan.
Bij het punt vanwaar je de drie landmarks kon zien, wat foto's gemaakt.
De moeder van het gezin vroeg of ik ook een paar foto's van hun samen kon maken, want meestal stond zij er niet op.
Natuurlijk en daarna heeft de man nog een foto van mij genomen, zo was iedereen blij.
Wat de landmarks zijn staat op de foto.
Ik ging terug naar Kees , maar wel via een kleine omweg nog.
Vervolgens liepen we samen naar een punt waar je op een rots kon klimmen daar stond je letterlijk aan het eind.
Kees bleef wachten met fototoestel in de aanslag.
Helaas kwam ik niet alleen op dat idee, maar goed toch even "met gevaar voor eigen leven " naar de rots en poseren .
Toen naar de paal waarop de afstanden staan tot John'OGroat , New York en in dit geval Swansea in Wales, want er stond een echtpaar uit die plaats bij.
Er was namelijk een professionele fotograaf foto's aan het maken.
Je mocht er niet zelf bij gaan staan en dan zelf  foto maken.
Wel van de paal, dus dat maar gedaan toen er even niemand bij stond.
Daarna nog even naar The first en the last house gelopen, daar een magneet van Cornwall en wat kaarten gekocht . Intussen  was het prachtig weer met een blauwe lucht en zo'n. 
Nadat we van alles bekeken hadden gingen we terug naar de camper, daar een lekker kopje koffie gezet en samen met een vers croissantje, die ik 's morgens in de dorpssuper had gekocht opgegeten.
Toen verder gereden naar Sennen en Sennen Cove, aan de kust met een mooi zandstrand.
Daar wat foto's gemaakt vanaf verschillende plaatsen.
Er waren hanggliders aan het zweven.
Daarna naar Saint Just, dat was een klein plaatsje waar we meer van hadden verwacht, wel even auto geparkeerd en rondje gelopen.
Er was daar 's middags en de hele volgende dag feest , ze waren druk bezig met de voorbereidingen.
Daarna nog opzoek naar the Cape of Cornwall, niet gevonden ze hadden ons de verkeerde weg gewezen, dus als alternatief naar Mousehole.
De naam doet al niet veel goeds vermoeden , de weg er naar toe was ook voor muizen aangelegd. Het was enorm druk en heel smal en de weg er naar toe liep ook nog eens steil naar beneden. Op een geven moment stond het muurvast en konden we geen kant meer op. Normaal gesproken moet verkeer, dat omlaag rijdt terug omhoog, dat kon in ons geval niet want er stond een hele file achterons. De ons tegemoetkomende auto's gingen uiteindelijk  wel achteruit want dat was de beste oplossing.
Het probleem zat hem in de auto's die daar langs de weg geparkeerd stonden, echt niet handig.
Enfin we konden door, toen kwamen we op een doodlopend eind met verschillende parkeerplaatsen, waar alleen een muis nog kon staan en keren.
Alles was vol, er ging iemand weg en we kregen hun kaartje aangeboden , maar Kees had het in zijn hoofd om weg te gaan, dus onverrichter zake terug omhoog. Wel jammer ,want het was eigenlijk een best leuk plaatsje. Toen we weer op een wat bredere weg reden , vond hij het zelf ook, maar ja omkeren was geen optie. 
We zouden nog even naar Penzance naar het centrum  nog wat straatjes  verkennen en  daar of Chinees of Indiaas take away halen. 
Om 15:30 waren we in Penzance konden op dezelfde plaats als gister parkeren, daarna omhoog gelopen naar het centrum. Waar ik bij de £ shop voor £ 3,00 een nieuwe zonnebril en leesbril met koker en touwtje kon kopen.

Om 17:00 uur ging de India take away The Curry Corner open, dus besloten we daar wat te bestellen. De mevrouw hielp ons met de keuze en ze zei dat het 20 minuten zou duren, omdat alles vers werd gemaakt. 
We hebben het meegenomen naar onze camper en daar opgegeten, het was heerlijk.
Daarna nog even in de plaatselijk pub van St Buryan wat gedronken.
De wind was intussen kouder geworden en de zon was weg. 
Dus we bleven niet lang buiten zitten, terug naar de camping, voor koffie en tijd om mijn verhaal te typen.